Kelklepel
Contents
Etymologie
- Kelk : < Oudnederlands kelik, « drinkbeker »(10e eeuw) ; < Middelnederlands kelch, « kelk, drinkbeker » (1240) (https://etymologiebank.nl/trefwoord/kelk)
- Lepel
Definitie
Lepeltje, meestal uit verguld zilver, waarmee bij de offerande een druppel water in de miswijn wordt gedaan (Gloss, Artis, 2, p. 25).
Hierarchie
Oorsprong en ontwikkeling
"Het beetje water dat de priester aan de wijn toevoegt wanneer hij de kelk voor de mis bereidt, komt overeen met de Joodse gewoonte om de wijn te snijden bij die feestelijke maaltijden die het kader vormden van de eucharistische instelling. Aan dit gebaar zijn verschillende symbolische betekenissen gegeven: het herinnert aan de vereniging van de twee gedaante - goddelijk en menselijk - in de persoon van het vleesgeworden Woord; het roept het water en het bloed op dat uit de zijde van Christus kwam na zijn dood aan het kruis; tenslotte drukt het de associatie uit van de gelovigen met het offer en het leven van Christus de Verlosser (vertald uit https://liturgie.catholique.fr/lexique/eau/).
Andere benamingen
| Autres langues | |
|---|---|
| FR | cuiller de calice |
| EN | chalice spoon |
| DE | Kelchlöffel ou Kelch-Löffel |
| IT | cucchiaio per calice |
| ES | cuchara para cáliz |
BALaT
De kelklepels (1400-1700) in BALaT
