Epitaphios (n)

"Epitaphios", begin 15e eeuw, in goud-, zilver- en zijdedraad. Afmetingen: 136 x 153 cm. Het wordt bewaard in de reserves van het Nationaal Museum voor Geschiedenis en Kunst van Sergiev Possad (Rusland, ten noordoosten van Moskou). Dit museum is in 1920 ontstaan uit een verzameling van grote historische, artistieke en religieuze waarden uit De Troitse-Sergieva Lavra, het Klooster van de Heilige Drie-eenheid en de Heilige Sergej, die het belangrijkste kloostercomplex (lavra) van de Russisch-Orthodoxe Kerk is. In 1992 werd dit museum geklasseerd als een van de meest waardevolle van het nationale culturele erfgoed van Rusland. Het staat voor de begrafenis van Christus. Aan de linkerkant van het graf, de Maagd en twee engelen; aan de rechterkant, Johannes de Evangelist en twee engelen. Voor de graf knielen twee engelen, achter de graf, een ciborium. In het bovenste deel van de compositie, huilende engelen, en personificaties van de Zon en de Maan. In de hoeken, de symbolen van de evangelisten. De achtergrond is genaaid met sterren en breedarmige kruizen in een cirkel. Liturgische inscripties op het boordsel (Wikimedia Commons)

Etymologie

< Grieks ἐπιτάφιον, composé de επι, « sur », « au-dessus » et de ταφος, « tombeau ».

Definitie

Icoon die Christus afbeeldt na de afdaling van het kruis, liggend, alsof zijn lichaam wordt klaargemaakt voor de begrafenis. Het komt tegenwoordig het meest voor in de vorm van een grote geborduurde en vaak rijk versierde doek. Het wordt gebruikt tijdens de diensten van Goede Vrijdag en Heilige Zaterdag in de Orthodoxe Kerk en de Oosterse Katholieke Kerken van de Byzantijnse ritus. De icoon kan ook geschilderd zijn of in mozaïek.

Hierarchie

• liturgisch voorwerp
  • liturgische doek
    • epitaphios (n)

Andere benamingen

Autres langues
FR	epitaphios (f)
EN	epitaphios
DE	Epitaphios
IT	epitaphios
ES	epitaphios

BALaT

De epitaphios (1400-1700) in BALaT

Afbeelding van epitaphios (1400-1700) in BALaT

De epitaphios in de bibliotheek van het KIK