Difference between revisions of "Kelkvelum"

From OrnaWiki
Jump to: navigation, search
 
(6 intermediate revisions by 2 users not shown)
Line 1: Line 1:
[[File:Modele1.jpg|200px|thumb|link=http://balat.kikirpa.be|right|''Titel'' legende, datum, © KIK, Brussel, cliché XXXXX]]
+
[[File:X084833.jpg|300px|thumb|link=http://balat.kikirpa.be/obj/40847/img/X084833|right|''Kelkvelum'', Hooglede, Kerk Sint-Amandus, 1ste helft van de 16de eeuw, © KIK, Brussel, cliché X084833.]]
 +
[[File:X081911.jpg|300px|thumb|link=http://balat.kikirpa.be/obj/893/img/X081911|right|''Kelkvelum'', Sint-Kwinten-Lennik, Kerk Sint-Kwinten, ca. 1640-1660, © KIK, Brussel, cliché X081911.]]
 +
[[File:X009074.jpg|300px|thumb|link=http://balat.kikirpa.be/obj/10001587/img/X009074|right|Kelkvelum in ''Laatste communie van H. Gertrudis'' (detail), olieverf op doek, Nijvel, Église Sainte-Gertrude, ca. 1650, © KIK, Brussel, cliché 10001587.]]
  
 
== Etymologie ==
 
== Etymologie ==
xxx
+
* Kelk : < Oudnederlands ''kelik'', « drinkbeker » (10e eeuw) ; < Middelnederlands ''kelch'', « kelk, drinkbeker » (1240) (https://etymologiebank.nl/trefwoord/kelk)
 +
* Velum : Latijse woord die « sluier », « doek », « opknoping », « gordijn » betekent (Gaffiot, p. 1653).
  
 
== Definitie ==
 
== Definitie ==
Line 12: Line 15:
 
***[[kelkparament]]
 
***[[kelkparament]]
 
****[[kelkvelum]]
 
****[[kelkvelum]]
 +
 +
*[[liturgisch voorwerp]]
 +
**[[liturgische doek]]
 +
***[[kelkvelum]]
  
 
== Oorsprong en ontwikkeling ==
 
== Oorsprong en ontwikkeling ==
xxx
+
Dit voorwerp is vóór de moderne tijd onbekend. Maar ten minste sinds het begin van de 13de eeuw wordt hier en daar melding gemaakt van het afdekken van de kelk, bijvoorbeeld in een ceremoniaal van Bayeux uit de 13de eeuw. In zijn ''Ordo'', opgesteld rond 1311 (hoofdst. 53) vermeldt kardinaal Jacobus Gajetanus een ''mappula ad tegendum calicem''. Bovendien heeft men de gewoonte ontwikkeld de kelk voor de eucharistie vóór de offerande (dus meteen na het epistel) voor te bereiden; het Allerheiligste moest dus beschermd worden. Het kon misschien gaan om het ''offertorium'', een doek die werd gebruikt om het Allerheiligste op het altaar te brengen. De kelk en de pateen zaten oorspronkelijk in een linnen zak of laken, waarvan ze werden bevrijd zodra ze op het altaar kwamen.
 +
 
 +
Een heus kelkvelum verschijnt pas in de loop van de 16de eeuw in Rome, maar slechts vanaf de 17de eeuw wordt het werkelijk gebruikt.
  
 
== Typologie ==
 
== Typologie ==
xxx
+
Het kelkvelum is een vierkant van textiel – meestal zijde – met zijden van 50 à 70 cm. De rand ervan is doorgaans opgesierd met gekleurd garen of metaaldraad. Op het oppervlak kunnen decoratieve motieven, symbolen (monogram van Christus, kruis) of iconografische onderwerpen die aansluiten bij de Eucharistie en het Lijden van Christus geborduurd zijn.
  
 
== Normatieve teksten ==
 
== Normatieve teksten ==
 +
* [https://play.google.com/books/reader?id=yDBGAAAAcAAJ&pg=GBS.PA274&hl=fr Carolus Borromeus] schrijft:
  
Synode XXX :  
+
''Velum calicis ab omni parte cubito et unciis duodecim, ac paulo amplius late patens sit : ab oris undique opere serico, auro et argento contextum sit, simbriis itidem aureis aut argenteis adhibitis.''
 +
 +
''On all sides the chalice veil is to measure one cubit and twelve ounces, but it is to be a bit greater in width: the borders will have a light decortion of silk, gold or silver. However, the more precious one is to be made of gold or silver with gold or silver fringes'' (Vertaling Evelyn Voelker).
  
<center>"''Lorem ipsum dolor''" Bron: ''Concilia Germaniae'', vol. 3, p. 691.</center>
+
* Missale de Pie V (1570): ''Deinde preparat calicem,ponens super eius os purifícatorium,& super illud patenam cum hostia , quam regit parva palla,& velo serico, super velo ponit bursam coloris paramentorum, intus habens corporale implicatum''.
  
 +
In de loop van de 17de eeuw is er sprake van tijdens verschillende synodes (zoals Keulen 1651):
 +
 +
* Keulen 1651 : ''Omnes sacerdotes deinceps velum ad cooperiendum calicem adhibeant''.
  
 
== Andere benamingen ==
 
== Andere benamingen ==
Line 35: Line 50:
 
|-
 
|-
 
!scope="row"| EN
 
!scope="row"| EN
|terme EN
+
|chalice veil
 
|-
 
|-
 
!scope="row"| DE
 
!scope="row"| DE
|terme DE
+
|Kelchvelum
 
|-
 
|-
 
!scope="row"| IT
 
!scope="row"| IT
|terme IT
+
|velo di calice
 
|-
 
|-
 
!scope="row"| ES
 
!scope="row"| ES
|terme ES
+
|velo de cáliz
 
|-
 
|-
 
|}
 
|}
Line 52: Line 67:
 
|-
 
|-
 
!scope="row"| Latijn
 
!scope="row"| Latijn
|''termen in het Latijn''
+
|''offertorium'', ''mappula'', ''velum'', ''sindon'', ''sudarium'', ''mantile''
|-
 
!scope="row"| Oud- en Middelnederlands
 
|''termen in O-MNL''
 
 
|}
 
|}
  
Line 65: Line 77:
  
 
[http://balat.kikirpa.be/results_bib.php?typesearch=advanced&filter=all&IDs=kelkvelum&sort=year&sort=yeardesc&limit=24 De kelkvelum in de bibliotheek van het KIK]
 
[http://balat.kikirpa.be/results_bib.php?typesearch=advanced&filter=all&IDs=kelkvelum&sort=year&sort=yeardesc&limit=24 De kelkvelum in de bibliotheek van het KIK]
 
== Attachement ==
 
 
[[Media:kelkvelum.pdf|Kelkvelum, thesaurus fiche]] : Laatste wijziging op 4-3-2020.
 
  
 
== Bibliografische orientatie ==
 
== Bibliografische orientatie ==
xxx
+
* Joseph Braun, ''Die liturgischen Paramente in Gegenwart und Vergangenheit. Ein Handbuch der Paramentik'', Herder & Co, Fribourg-en-Brisgau, 1924, [https://digi.ub.uni-heidelberg.de/diglit/braun1912/0258/scroll p. 244-246].
 +
* Paul Chantraine, « Chatoiement des tissus. Ornements liturgiques au pays d'Ardenne », in ''Piété baroque en Luxembourg'', tentoonstellingscatalogus, Bastogne, Musée en Piconrue, 1995, p. 253.
 +
* ''Fil de soie, chemin de soie'', tentoonstellingscatalogus, Chambord, Château de Chambord, 1983, p. 182.
 +
* Joël Perrin & Sandra Vasco Rocca (dir.), ''Thesaurus des objets religieux. Meubles, objets, linges, vêtements et instruments de musique du culte catholique romain. Religions objects of the Catholico Faith. Corredo ecclesiastico di culto cattolico'', Paris, Caisse nationale des Monuments historiques, éditions du Patrimoine, 1999, p. 281.

Latest revision as of 15:49, 1 December 2021

Kelkvelum, Hooglede, Kerk Sint-Amandus, 1ste helft van de 16de eeuw, © KIK, Brussel, cliché X084833.
Kelkvelum, Sint-Kwinten-Lennik, Kerk Sint-Kwinten, ca. 1640-1660, © KIK, Brussel, cliché X081911.
Kelkvelum in Laatste communie van H. Gertrudis (detail), olieverf op doek, Nijvel, Église Sainte-Gertrude, ca. 1650, © KIK, Brussel, cliché 10001587.

Etymologie

  • Kelk : < Oudnederlands kelik, « drinkbeker » (10e eeuw) ; < Middelnederlands kelch, « kelk, drinkbeker » (1240) (https://etymologiebank.nl/trefwoord/kelk)
  • Velum : Latijse woord die « sluier », « doek », « opknoping », « gordijn » betekent (Gaffiot, p. 1653).

Definitie

Vierkant doek ter bedekking van kelk en pateen vóór en na de communie (AAT).

Hierarchie

Oorsprong en ontwikkeling

Dit voorwerp is vóór de moderne tijd onbekend. Maar ten minste sinds het begin van de 13de eeuw wordt hier en daar melding gemaakt van het afdekken van de kelk, bijvoorbeeld in een ceremoniaal van Bayeux uit de 13de eeuw. In zijn Ordo, opgesteld rond 1311 (hoofdst. 53) vermeldt kardinaal Jacobus Gajetanus een mappula ad tegendum calicem. Bovendien heeft men de gewoonte ontwikkeld de kelk voor de eucharistie vóór de offerande (dus meteen na het epistel) voor te bereiden; het Allerheiligste moest dus beschermd worden. Het kon misschien gaan om het offertorium, een doek die werd gebruikt om het Allerheiligste op het altaar te brengen. De kelk en de pateen zaten oorspronkelijk in een linnen zak of laken, waarvan ze werden bevrijd zodra ze op het altaar kwamen.

Een heus kelkvelum verschijnt pas in de loop van de 16de eeuw in Rome, maar slechts vanaf de 17de eeuw wordt het werkelijk gebruikt.

Typologie

Het kelkvelum is een vierkant van textiel – meestal zijde – met zijden van 50 à 70 cm. De rand ervan is doorgaans opgesierd met gekleurd garen of metaaldraad. Op het oppervlak kunnen decoratieve motieven, symbolen (monogram van Christus, kruis) of iconografische onderwerpen die aansluiten bij de Eucharistie en het Lijden van Christus geborduurd zijn.

Normatieve teksten

Velum calicis ab omni parte cubito et unciis duodecim, ac paulo amplius late patens sit : ab oris undique opere serico, auro et argento contextum sit, simbriis itidem aureis aut argenteis adhibitis.

On all sides the chalice veil is to measure one cubit and twelve ounces, but it is to be a bit greater in width: the borders will have a light decortion of silk, gold or silver. However, the more precious one is to be made of gold or silver with gold or silver fringes (Vertaling Evelyn Voelker).

  • Missale de Pie V (1570): Deinde preparat calicem,ponens super eius os purifícatorium,& super illud patenam cum hostia , quam regit parva palla,& velo serico, super velo ponit bursam coloris paramentorum, intus habens corporale implicatum.

In de loop van de 17de eeuw is er sprake van tijdens verschillende synodes (zoals Keulen 1651):

  • Keulen 1651 : Omnes sacerdotes deinceps velum ad cooperiendum calicem adhibeant.

Andere benamingen

Autres langues
FR voile de calice
EN chalice veil
DE Kelchvelum
IT velo di calice
ES velo de cáliz
Oude talen
Latijn offertorium, mappula, velum, sindon, sudarium, mantile

BALaT

De kelkvelum (1400-1700) in BALaT

Afbeelding van kelkvelum (1400-1700) in BALaT

De kelkvelum in de bibliotheek van het KIK

Bibliografische orientatie

  • Joseph Braun, Die liturgischen Paramente in Gegenwart und Vergangenheit. Ein Handbuch der Paramentik, Herder & Co, Fribourg-en-Brisgau, 1924, p. 244-246.
  • Paul Chantraine, « Chatoiement des tissus. Ornements liturgiques au pays d'Ardenne », in Piété baroque en Luxembourg, tentoonstellingscatalogus, Bastogne, Musée en Piconrue, 1995, p. 253.
  • Fil de soie, chemin de soie, tentoonstellingscatalogus, Chambord, Château de Chambord, 1983, p. 182.
  • Joël Perrin & Sandra Vasco Rocca (dir.), Thesaurus des objets religieux. Meubles, objets, linges, vêtements et instruments de musique du culte catholique romain. Religions objects of the Catholico Faith. Corredo ecclesiastico di culto cattolico, Paris, Caisse nationale des Monuments historiques, éditions du Patrimoine, 1999, p. 281.